سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی//////

چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی/////

به چه دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد/////

بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی/////

نفس خروس بگرفت که نوبتی بخواند////

همه بلبلان بمردند و نماند جز غرابی////

نفحات صبح دانی ز چه روی دوست دارم////

که به روی دوست ماند که برافکند نقابی/////

سرم از خدای خواهد که به پایش اندرافتد/////

که در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی////

دل من نه مرد آنست که با غمش برآید////

مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی/////

نه چنان گناهکارم که به دشمنم سپاری////

تو به دست خویش فرمای اگرم کنی عذابی////

دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی////

عجبست اگر نگردد که بگردد آسیابی////

برو ای گدای مسکین و دری دگر طلب کن////

که هزار بار گفتی و نیامدت جوابی